W pobliżu kościoła rosną wiekowe lipy, które jak głosi legenda,

zasadzone zostały przez św. Jacka korzeniami ku górze, uznane obecnie za pomniki przyrody. Tylko jedno z drzew ma “zaledwie” 50 lat (pierwsze przy wejściu po lewej stronie) zasadzone w końcu II wojny światowej przez kościelnego Stanisława Czechowicza gdy pocisk wystrzelony przez Niemców z działa kolejowego za Dwikozami zniszczył starą lipę.
Przez furtkę od strony dzwonnicy kościelnej można wejść na teren przylegający do Domu Księży Emerytów, skąd doskonale widać dawny wirydarz zakonny ze śladami po gotyckich krużgankach oraz wschodnie skrzydło klasztorne. Przed nami część zachodniego skrzydła mieszcząca kaplicę św. Jacka.